Όταν ο Κορωνοιος χτύπησε την πόρτα σε όλο τον πλανήτη με πρώτο θύμα την Κίνα, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί την σημερινή εξέλιξη.
Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι χώρες μεγαθήρια με υγειονομική περίθαλψη ανεπτυγμένη και συστήματα υγείας που θα ζήλευε ο καθένας, θα γονάτιζαν στον ιό ΚΟΒΙΝΤ-19....
Κάπως έτσι ήρθε και στην ζωή του Έλληνα και στην χώρα μας αυτός ο ιός που μέχρι σήμερα έχει γίνει ο εφιάλτης μας.
Η ζωή μας είναι λες και σταμάτησε η Γη να γυρίζει, λες και κάποιο αόρατο χέρι πάτησε την παύση σε ένα κοντρόλ και πάγωσαν όλα.
Ο κάθε άνθρωπος μπήκε σε μία διαδικασία που όμοια της δεν έχει ξαναζήσει παρά μόνο σε ταινίες φαντασίας.
Όσο περνούν οι μέρες και τα μέτρα γίνονται πιο σκληρά και οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη κλείνουν ή υπολειτουργούν, οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε καθεστώς μείωσης μισθών ή εργάζονται με κυκλικό ωράριο και λιγότερες ώρες, το μυαλό τρομάζει στο τι θα επακολουθήσει.
Θα απολυθω; Θα έχω δουλειά αύριο; Θα ανοίξουν οι επιχειρήσεις οι καλοκαιρινές για να προσληφθούν οι εργαζόμενοι που ήταν σε ανεργία; Ποιο θα είναι το μέλλον μας;
Μία σειρά εκρήξεων ανασφάλειας στο μυαλό μας για το αύριο, για τα στεγαστικά δάνεια, τις τράπεζες, την εφορία, την εργασία μας, την υγεία των παιδιών μας αλλά και για την δική μας.
Όλα αυτές οι σκέψεις και οι ανησυχίες μας με τον "εγκλεισμό μας" στο σπίτι γίνονται όλο και πιο έντονες.
Μαχαίρια στην καρδιά κάθε σκέψη σε μια αδιέξοδη κατάσταση που κανένας δεν μπορεί να γράψει το τέλος στην αγωνία και την ανασφάλεια....
Μετά την κρίση του ιού τι;;;;;
Θα ξανά ξημερωσει μία ζωή για τους λίγους και έχοντες;;;
Γιατί μετά την κρίση αυτή η ζωή δεν θα είναι ίδια.
Θα πέσει φτώχια, θα χαθούν περιουσίες, σπίτια, θέσεις εργασίας, επιχειρήσεις και σε ότι μείνει όρθιο η μισθολογική αποζημίωση θα είναι η μικρότερη....
Δώσε μας θεέ μου δύναμη !!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου