Ο πάτος του βαρελιού

Τόσο καιρό μας λέγανε για τον πάτο του βαρελιού και πάτο δεν βλέπαμε και η φοροεισπρακτική καταιγίδα ολοένα και δυνάμωνε.

 Μας λέγανε στην αρχή με την είσοδο μας στο μνημόνιο ότι σωθήκαμε γιατί με αυτό, την βοήθεια των Ευρωπαίων φίλων μας και του ΔΝΤ θα βγούμε ποιο δυνατοί από την κρίση και ποιο σύντομα στις αγορές και μέχρι τότε θα έχουμε ασπίδα προστασίας.

 Δώσε ξανά νέους φόρους στον λαό, περικοπές μισθών και συντάξεων τόσους μήνες και πάτο στο βαρέλι πάλι δεν βλέπαμε.

 Μας είπαν ότι πρέπει ξανά να πληρώσουμε οι μη έχοντες και ότι για να τα καταφέρουμε καλύτερα και να συνεχίσουν οι δανειστές μας να μας δίνουν τις δόσεις ωσάν γιατροί την ακριβή φαρμακευτική μας αγωγή, θα πρέπει να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο.

 Ψηφίστηκε τελικά το μεσοπρόθεσμο μετά από τραγελαφικές καταστάσεις και πάτο στο βαρέλι ξανά δεν είδαμε.

 Έτσι φτάσαμε στην χθεσινή σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών που και μόνο που έγινε για την Ελλάδα ουσιαστικά βγάζει το νόημα μιας παταγώδης αποτυχίας αυτών που διαχειρίστηκαν και διαπραγματεύτηκαν την κρίση, δηλαδή την Κυβέρνηση μας και μετά την παταγώδη αποτυχία των Ευρωπαίων δανειστών μας που όλους αυτούς τους μήνες προσπάθησαν να κερδίσουν από την δυστυχία μας και όχι να μας βοηθήσουν να βγούμε από την κρίση.

 Αυτό φαίνετε και εκ του ελλείμματος μας αφού το έλλειμμα μας όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, ακόμα και μετά τα νέα μέτρα των Βρυξελλών που θα έχουμε και μία μικρή περικοπή του χρέους το έλλειμμα μας θα είναι μεγαλύτερο από αυτό προ μνημονίων.

  Ακούσαμε μετά το αποτέλεσμα αυτής της συνόδου δηλώσεις όπως αυτές του κ. Λοβέρδου που είπε ότι ο κ. Παπανδρέου είναι ο αρχιτέκτονας αυτής της επιτυχίας και δεν μπορώ να μη απαντήσω ότι ναι είναι αρχιτέκτονας αλλά της δυστυχίας που έχει έλθει στο σπίτι του κάθε Έλληνα πολίτη, εργαζόμενου που του λεηλάτησαν τα όνειρα του με φοροεισπρακτικές τακτικές για να του πουν ότι παρότι τον ξεζούμισαν οικονομικά η πολιτική τους αυτή απέτυχε και η Ελλάδα θα παραμείνει δέσμια για τουλάχιστον 30 χρόνια κάτω από την πλήρη διαχείριση των δανειστών μας.

 Στην ουσία μας είπαν ότι ήμαστε ανίκανοι να διοικήσουμε την ίδια μας την χώρα και πανηγυρίζουμε και από πάνω.

 Ακούσαμε επίσης από πολλούς κυβερνητικούς Βουλευτές ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που σηκώνει τα βάρη και δεν δραπετεύει στα δύσκολα.

 Σε αυτό θα απαντήσω ότι τα βάρη δεν τα σηκώνει το ΠΑΣΟΚ αλλά οι πολίτες της χώρας που πληρώνουν πάντα το μάρμαρο.

 Όσο για το ότι δεν δραπετεύουν ας κάνει τον σταυρό του ο κ. Παπανδρέου που την νύχτα της μεγάλης ανατριχίλας ο κ. Βενιζέλος προτίμησε να βάλει το ΠΑΣΟΚ πάνω και από τον ίδιο ακόμα και με κίνδυνο να τσαλακωθεί η άρτια πολιτική του υπόσταση και έσωσε τον κ. Παπανδρέου από μία φυγή που θα έμελε να ήταν η χειρότερη για το ΠΑΣΟΚ αλλά και για την ιστορία του ονόματος  Παπανδρέου.

 Η αποτίμηση των αποφάσεων των Βρυξελλών είναι μία ΑΝΑΣΤΟΛΗ … ΘΑΝΑΤΟΥ, μία προσωρινή ανάσα που αν δεν την διαχειριστούν όπως πρέπει θα έχει χειρότερα αποτελέσματα.

 Ποιες θα είναι οι έμπρακτες εγγυήσεις του νέου μνημονίου;

 Γιατί σαφώς και θα υπογράψουμε ξανά ένα ακόμα μνημόνιο γιατί τσάμπα δεν σου δίνουν τίποτα και με τί όρους;

 Θα μπουν και άλλες οικονομικές ταφόπλακες στην ζωή μας;

 Για 30 ακόμα χρόνια θα περικόπτονται και άλλο οι συντάξεις και οι μισθοί μας και θα συνεχίζουν οι έχοντες να καλοπερνάνε;

 Με μέτρα κορεσμού πολλών επαγγελμάτων θα υπάρξει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας;

 Θα είναι βιώσιμο το χρέος ή θα είναι ποιο διαχειρήσιμο όπως είπε ο κ. Παπανδρέου και για πόσο, γιατί καταντήσαμε να προσέχουμε και τις λέξεις πλέον.

  Εκ παραδρομής ο Πρωθυπουργός μας αμέσως μετά την σύνοδο είπε ότι κάναμε πρωτόγονες προσπάθειες αντί να πει πρωτόγνωρες προσπάθειες, θα συνεχίσουμε ως λαός να μας ωθούν σε νέες πρωτόγονες προσπάθειες, γιατί «γλώσσα λανθάνουσα αλήθειαν λέγει».  

 Σαφώς και τα αποτελέσματα της συνόδου έχουν θετικό πρόσημο αλλά δεν μας είπαν τα ψηλά γράμματα του συμβολαίου – μνημονίου που θα υπογράψουμε.

 Δεν μας αγάπησαν ξαφνικά αλλά η κρίση ξέφευγε από τα χέρια τους και έπαιρνε μορφή χιονοστιβάδας και για άλλες χώρες, δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά από το να μας παράσχουν αυτή την βοήθεια.

 Μήπως τελικά η Ελλάδα είναι το πείραμα για μία παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση των κρατών;

 Τελικά πράγματι πιάσαμε τον πάτο του βαρελιού ή το βαρέλι της Ελλάδας δεν έχει πάτο;

 Οι επόμενες ημέρες και μήνες θα το δείξουν αυτό.-      

Κωστελέτος Αντώνης

fylakhkerkyras.blogspot.com