Συνάδελφοι θα ήθελα αρχίζοντας να δηλώσω την μεγάλη συγκίνηση που με διακατέχει γιατί ο πρωθυπουργός μας ο Γ. Παπανδρέου τιμήθηκε με το Γερμανικό βραβείο «Δύναμη της Ειλικρίνειας».
Πραγματικά συγκινούμαι με την ειλικρίνεια του πρωθυπουργού μας, άλλωστε την έχουμε ζήσει όταν μας έλεγε προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν και ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες για τους Έλληνες.
Πραγματικά συγκινούμαι με την ειλικρίνεια του πρωθυπουργού μας, άλλωστε την έχουμε ζήσει όταν μας έλεγε προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν και ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες για τους Έλληνες.
Αποδείχτηκε όμως άνθρακας ο θησαυρός και οι καλύτερες ημέρες ήταν ημέρες φτώχιας ακρίβειας και αναξιοπιστίας από τον ίδιο και το επιτελείο του.
Το δεν του Πρωθυπουργού μας το φοβάται και ο θεός.
Δεν μπορεί να ακούμε ότι όλοι μαζί τα φάγαμε και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι άχρηστοι από αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση.
Αυτούς τους χαρακτηρισμούς τους επιστρέφουμε και τους λέμε να κάνουν την αυτοκριτική τους και να κοιτάξουν τα μούτρα τους στον καθρέφτη ώστε να δουν τους αίτιους και τους πρωταίτιους στα αποτελέσματα των ολισθημάτων τους και να μην ψάχνουν συνοδοιπόρους για την εξαθλίωση του Έλληνα.
Στα δικά μας τώρα θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία των συναδέλφων μου στην Κέρκυρας και να δηλώσω ότι πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση δεν θα συμμεριστεί την διαφορετικότητα της εργασίας μας και τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ο υπάλληλος καθημερινά.
Ο διάλογος που γίνεται όλο αυτό το διάστημα της ομοσπονδίας με το υπουργείο θεωρώ ότι καλώς έγινε αλλά είμαι απαισιόδοξος ως ον αφορά το αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση έχει δήξει ότι δεν καταλαβαίνει από λόγια και ότι έχει για ευαγγέλιο το μνημόνιο αδιαφορώντας ότι έχει φέρει σε αδιέξοδο και στα πρόθυρα κλονισμού τους εργαζόμενους.
Θα πρέπει να βγούμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να εξηγήσουμε τις θέσεις και τους προβληματισμούς μας, θα πρέπει να έχουμε μια πιο φανερή και δυναμική στάση στα προβλήματα του κλάδου μας και ίσως θα έπρεπε να μπούμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις δικές μας πέραν της ΑΔΕΔΥ.
Η υπομονή μας εξαντλείτε και εξαντλείτε περισσότερο όταν βλέπουμε ότι μας βάζουν όλους τους δημοσίους υπαλλήλους στο ίδιο τσουκάλι και μας μαγειρεύουν εργασιακά, συνταξιοδοτικά και μισθολογικά χωρίς να υπολογίζουν τις ιδιαιτερότητες της εργασίας μας.
Δεν φοβόμαστε τίποτα και κανένα δεν χρωστάμε αλλά μας χρωστάνε, τον σωφρονιστικό υπάλληλο τον έχουν αδικημένο χρόνια και τον θυμούνται μόνο στα κακά και άσχημα.
Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο με το να κινηθούμε πιο δυναμικά, ούτως ή άλλως η κυβέρνηση θέλει να εργαζόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα με ψίχουλα για μισθό και για σύνταξη να παίρνουμε τα έξοδα κηδείας.
Τι άλλο να χάσουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου